Het voelt soms nog alsof het gisteren was en tegelijkertijd is er in het afgelopen jaar zoveel met mij gebeurdt .. dat het me soms het gevoel geeft alsof het al meerdere jaren geleden is.
Aan de andere kant , merk ik dat ik nu pas toekom aan verwerking van wat er allemaal is geweeest het afgelopen jaar.
Terugkijkend was het een heel gevecht en in mijn hart en hoofd is het nog steeds een gevecht.
Maar daarnaast krijg ik ook steeds meer het geloof in de positieve toekomst.
Ik ben er nog en ik zal blijven . Dat gevoel is nu wel het sterkste.
Maar wanneer ik terugdenk aan de afgelopen maanden , dan weet ik dat het belangrijkste van die tijd is geweest .. MIJN GEZIN.
Mijn prachtige jongens en mijn liefste man.
Voor hen heb ik geknokt en met hun hulp heb ik geknokt. En toen ik op wilde geven .. hebben zij voor mij geknokt.
Intens dankbaar ben ik voor de kracht en de steun die ze mij hebben gegeven , naast alle steun die ik kreeg van mijn andere familieleden en vrienden.
Tegen de kanker moet je helemaal alleen vechten , maar als je geen goeie strijdmakkers naast je hebt , dan lukt het je echt niet.
Toen ik vorig jaar net geopereerd was , vertelde mijn man me dat hij in de tijd van de operatie veel geluisterd had naar 1 speciaal nummer van Blof. Das toch wel speciaal van ons tweeen Blof.
En toevallig of niet , toen mijn zus op ziekenbezoek kwam gaf ze mij het boek "aandacht"en daarin stond ook dezelfde tekst van dat nummer van Blof.
De afgelopen maanden heb ik dit nummer heel vaak gedraaid , vooral tijdens de lange uren aan het gifinfuus.
Nu vandaag toen ik buiten in het zonnetje zat te kijken naar mijn spelende kids en mijn knappe man .. dacht ik .. Ja .. ik ben (weer) thuis.
Ik voel mij weer goed met mezelf en heb mijn "Blop" geaccepteerd.
Ik ben ik en ik ben hier om nog heel lang te blijven
De tekst van het speciale nummer gaat zo :
Een manier om thuis te
komen –Blof
Ik bouwde bruggen van
steen
Maar zonder water
Ik reisde overal heen
Veel verder dan ik kon
Totdat ik opnieuw begon
En mijn bergen overwon
Niet moedig en niet bang
Zag ik hoe je bij me kwam
En de grond kust zacht je voeten
Ze is met je, elke stap
En elke dag zal ze vertrouwd zijn
Ze zal je dragen
Want de grond kust zacht je voeten
Ze is hier en in je dromen
Is ze als je wilt altijd
Een manier om thuis te komen
Je hoeft de diepte niet in
Om de wereld te begrijpen
Maar klim zo hoog als je kan
En overzie het dan, er valt zoveel te kijken
Ik zal je geven wat ik kan
Wees maar moedig, wees maar bang
En als de deur achter je dichtvalt
Dan voel ik je mond nog op mijn wang
En de grond kust zacht je voeten
Ze is met je, elke stap
En elke dag zal ze vertrouwd zijn
Ze zal je dragen,
Want de grond kust zacht je voeten
Ze is hier en in je dromen
Is ze als je wilt altijd
Maar zonder water
Ik reisde overal heen
Veel verder dan ik kon
Totdat ik opnieuw begon
En mijn bergen overwon
Niet moedig en niet bang
Zag ik hoe je bij me kwam
En de grond kust zacht je voeten
Ze is met je, elke stap
En elke dag zal ze vertrouwd zijn
Ze zal je dragen
Want de grond kust zacht je voeten
Ze is hier en in je dromen
Is ze als je wilt altijd
Een manier om thuis te komen
Je hoeft de diepte niet in
Om de wereld te begrijpen
Maar klim zo hoog als je kan
En overzie het dan, er valt zoveel te kijken
Ik zal je geven wat ik kan
Wees maar moedig, wees maar bang
En als de deur achter je dichtvalt
Dan voel ik je mond nog op mijn wang
En de grond kust zacht je voeten
Ze is met je, elke stap
En elke dag zal ze vertrouwd zijn
Ze zal je dragen,
Want de grond kust zacht je voeten
Ze is hier en in je dromen
Is ze als je wilt altijd
