vrijdag 30 november 2012

Ik en mijn Blob

Het is alweer een tijdje geleden dat ik mijn gevoelens en emoties aan dit plekje heb toevertrouwd.
Waarom?
Tja ..naar het antwoord op die vraag was ik ook op zoek.

Ik was blijven steken bij het moment dat ik geopereerd was.
Dat ik besefte dat de operatie gelukt was.... en dat er in theorie(ook in het echt) een nieuwe versie van mijzelf was.

Maar tja ..kennelijk kon die nieuwe versie niet precies verwoorden hoe het was.
In gedachten had ik bedacht dat ik na de operatie (mits ik niet plat was) heel blij zou zijn. Ik had gekeken naar de mooie Sylvie in haar Hunkemoller reclame en bedacht dat ik er na de operatie (en wat hersteltijd) ook zo uit zou zien. Dat ik ook net zo trots en fier in mijn bikine od sexy jurkje rond zou lopen.
Want ik richt mij graag op diegene die helemaal hersteld zijn en op positieve dingen. Dat helpt me en heeft me altijd goed geholpen.
Maar nadat ik eenmaal de twee blogs over de dag voor en de dag van de operatie had geschreven ... kwam ik bij het vervolg.
Lidewijde 2.0 ............... de nieuwe ik.

 4 Weken al loop ik met in mijn achterhoofd dat ik verder WIL schrijven...maar elke keer wanneer ik ervoor ging zitten lukte het niet.
En in de stralende heppie de peppie Sylvie van der Vaart van de Humkemoller ....daar herkende ik me totaal niet in.

Ondertussen heb ik al wel blogjes gekrabbeld over mijn eerste chemo en over mijn uitvallende haren.
Die zijn nog niet te lezen , want zo werk ik niet :-)

Elke gek zijn gebrek en het mijne is dat ik vind dat dat dat niet kan..
De volgorde moet kloppen.

Gisteravond opeens besefte ik me dat ik er niet over kon schrijven omdat ik het niet kon accepteren.
Mijn nieuwe borst is in medisch en esthetisch opzicht een succes.
Een meester werkje van Dokter wever , zeker ook nu er zich geen infecties hebben voor gedaan en de roodheid van het litteken begint weg te trekken.
Ook de 2 zeer dichtbije personen die het hebben mogen zien , vinden het mooi.

Wanneer IK het heel objectief zou moeten beoordelen , dan zou ik zeggen ...niks mis mee.
Heel mooi gedaan en in een bh verpakt zie je het niet. Zelfs in een bikini zie je het niet.Dus dan kan ik zo naast Sylvie gaan staan :-)

Maar ik bekijk het helaas niet objectief. Ik bekijk het op de enige manier die ik nu kan ... met mijn gevoel.
Dat is het punt.
 En het VOELT niet als van mij.
 Het voelt niet als deel van mij.
Daarbij komt dat er in een groot deel van de huid ook gevoel mist.

Ik weet nog goed dat ik de ochtend na de operatie aan de verpleegster vertelde dat ik me afvroeg wanneer de verdoving helemaal uitgewerkt zou zijn.
Iets wat natuurlijk een zeer verbaasde uitdrukking bij haar teweeg bracht en waarop ze dan ook aarzelend antwoorde ;" verdoving ?" " Welke verdoving?"

De huid rondom en op voelde namelijk bij aanraking alsof het nog verdoofd was ...
En zo blijkt ... dat blijft.
Inmiddels is het iets verbeterd door misleiding training van mijn hersenen (daarover later meer) , maar er zijn zenuwen doorgesneden... en dat herstelt zich nooit.
Dat is iets was me moeite heeft gekost om te verwerken.En iets waar ik me ook helemaal niet op had ingesteld of voorbereid.

In feite is dat dus ook wel de kern van het probleem , in zoverre  er een probleem is natuurlijk , waarom ik niet verder kon schrijven.
Mijn gevoel overheerste en had mijn schrijven verdoofd.

Gelukkig denk ik dat ik door het  opschrijven van dit stukje ..ik verder kan.
Want ik moet voor en van mezelf mijn verhaaltjes kwijt.Ik merk dat dat mij helpt.zoals schrijven mij altijd heeft geholpen.
Dus dat ga ik dus vanaf nu ook weer doen.

En wie weet, misschien kom ik dan zelfs uiteindelijk uit bij een wat betere beschrijving van mijn nieuwe ik.

Maar voor nu ... dus even niet
Mijn nieuwe borst voelt voor mij als een Blob , of een soort van ijsberg.
Hoe mooi die dan ook is. Hij werkt nog verdovendt

Maar we houden moed. Zoals altijd.
Wie schrijft die blijft is het aloude gezegde ... dus bij deze ... ik schrijf , dus ik blijf.

Lieve groetjes Lidewijde.
                               Dit is mijn idee van een BLOB , dus niet zoals de pc game , de blob met t mannetje.


7 opmerkingen:

  1. wow, wat kun je het prachtig verwoorden en wat probeer ik het gevoel te snappen, diep respect en hoop dat blob toch een keer van jou gaat worden, dikke kus

    BeantwoordenVerwijderen
  2. tjonge zus wat ontzettend knap van jou dat je het toch hebt kunnen opschrijven. ik hoop dat jouw "blob" geen blob blijft maar een stukje van jezelf wordt. een samensmelting van jullie twee. ik denk dat tijd daar ook een beetje bij zou kunnen helpen. sylvie is ook een hele tijd uit de running geweest. blijf je vooal op die postieve verhalen richten want dat is het rijtje waar jij ook met jouw ervaringen tussen komt te staan. en dat zal weer zeer inspirerend zijn voor anderen.dus misschien voel je het nu nog niet zo,wees heel erg trots op jezelf. ik ben in ieder geval wel supertrots op mijn zus.

    dikke kus van mij <3<3<3

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ps: waar vindt je toch die bijzondere fotos elke keer.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. tjonge zus wat ontzettend knap van jou dat je het toch hebt kunnen opschrijven. ik hoop dat jouw "blob" geen blob blijft maar een stukje van jezelf wordt. een samensmelting van jullie twee. ik denk dat tijd daar ook een beetje bij zou kunnen helpen. sylvie is ook een hele tijd uit de running geweest. blijf je vooal op die postieve verhalen richten want dat is het rijtje waar jij ook met jouw ervaringen tussen komt te staan. en dat zal weer zeer inspirerend zijn voor anderen.dus misschien voel je het nu nog niet zo,wees heel erg trots op jezelf. ik ben in ieder geval wel supertrots op mijn zus.

    dikke kus van mij <3<3<3

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat goed dat je je ondanks alles toch zo kunt verwoorden. En uh.. als je dingen schrijft hoef je het niet altijd te delen.. tis al super goed dat je het van je af schrijft!! Respect!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Weet niet wat te schrijven..... Maar hoe ermee omdat, in 1 woord; TOP! Gelukkig heb je tussen als je je niet 'lekker' voelt, ook leuke dingen die je afleiding geven. Hoop dat je blob (waar moest ik lachen bij je foto) snel en plekje bij je vind. X

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat ben je toch een kanjer!! Ik vind t super mooi omschreven en zo kan je toch je gevoel uiten!

    Hou je taai je kan dit¡¡

    Liefs Lisette

    BeantwoordenVerwijderen