Geen balans is ook balans

Woensdag 19 augustus 2012 , 
Eigenlijk zou dit de dag voor mijn operatie moeten zijn.
Dan zou ik vanmiddag naar de afdeling moeten en alle andere gesprekken daar hebben.

Maar door de toestand van vorige week en uiteindelijk MIJN  keuze voor een andere arts ..
is mijn operatie nu pas over een week.Op woensdag 26 september 2012.

Een week dat klinkt lang , maar voelt kort.
Zoveel nog willen en niet alles kunnen. Maar daarbij ook zoveel gevoel wat mijn verstand in de weg zit.
Ik had mij voorgenomen om zo rustig mogelijk en zo goed mogelijk in balans te zijn voor mijn operatie.Maar nu besef ik mij dat dat niet gaat lukken. Zoals wel vaker bij mij , werken hart en hoofd weer niet geheel samen.

Doordat ik er vanuit gegaan was dat ik de 20ste geopereerd zou worden, had ik het een beetje zo gepland dat ik dan nu niks meer hoefde te doen.
Maar toen werd het uitgesteld. En dus kun je toch weer meer doen.

Zo ben ik begonnen met het maken van leuke schilderijtjes , die mijn zus dan wel voor mij wil verkopen op de markten waar ik anders samen met haar had gestaan.
Een leuke ontspannende bezigheid en erg verslavend.

Daarnaast begonnen met opruimen van de Salon kamer. Ik zal daar geen schoonheids behandelingen meer gaan geven( ook dat is dus iets wat ik nu echt voorgoed afsluit) , dus wil ik er graag een praktische werkkamer van maken. Zodat niet elke keer onze hele eettafel in beslag is genomen door mijn werkstukken.

Maar met het opruimen kwam ik ook veel kaartjes en briefjes tegen van mijn moeder. Overal plakte ze kleine memo briefjes op. Bijvoorbeeld bij een boek welke ze had gelezen ; " mooi boek,bedankt voor de tip".
En veel fotoos, fotoos die nog wachten totdat ze ingeplakt worden. Bijvoorbeeld van de eerste paar jaren van Jeremy en Giliam.Ik ben nooit zo`n moeder geweest die precies alles bijhield in groeiboekjes. Dacht altijd , dat doe ik wel als ik meer tijd heb.

Dus met dat opruimen komen er opeens weer veel herinneringen en gevoelens om de hoek. Maar ook angst en twijfels.
Want tja het opruimen is gericht op de toelomst. Ik hoop toch ook tijdens mijn herstel en tijdens de chemo wel wat schilderijtjes te kunnen maken en misschien ook wel weer zelf op een markt te staan.
Maar door de angst , de herinneringen en de gevoelens denk je toch ook weer veel aan het verleden.
En denk ik .. " wat als dit het is ? .." Wat dan ? Dan blijven al die fotoos oningeplakt...

Daar dus maar niet aan denken !
We gaan voor de toekomst!

En 1 ding is zeker, daar ben ik nu wel achter gekomen.
De toekomst is ook gevuld met angst, twijfels,hoop en gevoel.
Dus dat is mijn geruststelling. DAT blijft hetzelfde voor en na de operatie.

Maar door dit alles zit ik nu in deze extra week tot 26 september met onrust.Niet de onrust zoals vorige week , met de hoge emoties en de vele extra gesprekken in het ziekenhuis. Nee de fysieke onrust. Ik kan maar moeilijk de rust vinden in mijn hoofd. En die onrust voel ik toch ook in mijn lijf.

Ik weet niet goed wat daar aan te doen. Vanmiddag wel even naar de huisarts om toch een klein advies daarin te vragen . Maar of zij de antwoorden heeft ?
Ik ben bang van niet.
Mochten jullie zinnige tips hebben , dan hoor ik die ook graag.

Mijn conclusie is dus  : er is weinig balans momenteel.
 Maar ach , geen balans is ook een vorm van balans.
Zolang we maar op het koord blijven lopen en niet gaan ......

Lieve groetjes Lidewijde Blaauw